Te Puna - Reisverslag uit Te Puna, Nieuw Zeeland van Esther Doornbos - WaarBenJij.nu Te Puna - Reisverslag uit Te Puna, Nieuw Zeeland van Esther Doornbos - WaarBenJij.nu

Te Puna

Blijf op de hoogte en volg Esther

21 September 2013 | Nieuw Zeeland, Te Puna

Hallo lieve luitjes in het herfstachtige Holland!

Er zijn weken voor bij gegaan dat ik mijn blog heb bij gewerkt. Dus word het weer eens tijd voor een stukje op de blog. Mijn fans worden namelijk ongerust.
En eigenlijk heb ik dat ook voor jullie gedaan ik wil jullie namelijk niet jaloers maken haha.

Zondag 18 augustus was mijn laatste dag in Roto-Vegas. Angela en ik hebben lekker geluncht om angela te bedanken voor haar gastvrijheid de afgelopen maand. Het is zo fijn geweest om bij haar te mogen vertoeven. Ik heb mijn 2e familie hier echt in nieuw-zeeland. Mensen die er voor je zijn door dik en dun. Iets wat ik echt nodig had op dat moment om door te kunnen zetten. En tegelijkertijd een plek om totaal mezelf te kunnen zijn. Totaal relaxen op de bank in mijn pyjama zonder dat er raar word gekeken. Dankjewel!

Mijn nieuwe gezin was in Rotorua voor een hockey toernooi van de oudste. Dit kwam goed uit want zo hoefde ik niet met al mijn spullen in de bus opweg naar Tauranga. Een groot nieuw gezin.5 kinderen. In de leeftijd van 11 tot (toen) 2 weken oud. Hele verschillende dynamieken verschillende leeftijden en levensfases. Ashleigh 11 jaar, Chayse 10 jaar, Kylah 6 jaar, James 2,5 jaar & Cupcake 2 weken. Wat me al heel erg snel opviel was dat ze allemaal heel erg zelfstandig zijn en elkaar heel erg goed probeerde te helpen. Ik voelde me heel erg welkom. Alleen is het toch altijd wel weer even wennen in een nieuwe omgeving. Ik moest aan hun wennen en zij aan mij.

De man des huizes (vader van de 2 jongste) Kyle (‘Buddy’ voor de 3 oudste) werkt als een diepzee duiker. En is dus voor zijn werk vaak lang weg. Vaak is dit een maand thuis en dan ook weer een maand werken. Toen ik daar kwam zou hij eigenlijk nog minimaal een week blijven. Voor de baby. Maar hij kreeg een oproep en moest dus heel snel weg. En vertrok hij op de dinsdag na mijn start. Moeder, Renee was heel erg blij dat ik er was en dat ik haar hielp daar waar ik kon (voor mij niet meer als normaal als je ergens in huis komt). Ze was zo blij met mijn hulp en sprak dit dan ook geregeld uit.
Dit deed mij heel erg goed maar haar ook. Ze heeft aan het eind van de week aangegeven dat ze het zonder mij niet zou hebben gehaald zonder in te storten. En toch voelt dit dan goed dat je iemand kan helpen door er te zijn en gewoon het ‘normale’ te doen. Zo zie je maar weer dat de kleine dingen eigenlijk het grootste en het belangrijkste zijn in het leven.

Op zatderdag had ik best wel een drukke dag. ’s Ochtends ben ik eerst met het gezin mee gegaan naar de hockey wedstrijd van Kylah, daarna direct door naar de rugby finale wedstrijd van Chayse. Na de hand ben ik meteen door gegaan naar rotorua. Want hier stond een geweldig knal feest op mij te wachten. Een kinderfeestje van Tyla. Ze was 8 geworden en had mij ook uitgenodigd voor haar feestje.

Onderweg naar rotorua verdwaalde ik in Tauranga. Terwijl ik aan het zoeken was naar de juiste weg besefte ik me eigenlijk steeds beter hoe gelukkig ik ben en hoe gelukkig ik mag zijn. Ik ben hier, alleen. Ik heb mijn vrienden die er echt voor me zijn en mij als een familie ontvangen en dan mijn gezin dat heel erg dankbaar is met mijn komst. Het was een zonnige dag en ik reed langs het strand
en de zon scheen. En mijn gelukzalige gevoel groeide met het moment meer en meer.

En toen ik daar aankwam werd ik ontvangen alsof ik daar al weken niet meer was geweest. Dat is natuurlijk niet zo erg. Haha was echt heel erg leuk. Op zondag hebben we een luie zodag op de bank met een filmpje gehad. Dit was ook echt heel erg lekker. Voor het donker ben ik terug gereden omdat het toch best wel een lastige weg is en al helemaal om in het donker te rijden.

Hier werd ik weer hartelijk onthaald en dat was fijn. ’s Nachts voelde ik me in een keer zo naar. Ik heb de hele nacht zowat op het toilet gezeten. En ja hoor in een huis met zo veel mensen als de een ziek word gaat iedereen. Over een week verspreid hebben we iedereen gehad. Mijn excuses voor het ongemak. ;)

Dinsdag heb ik kennis gemaakt met Andrea, de manager van Tauranga. Dit was leuk. En nu weet ik ook bij wie ik terecht kan mocht er iets zijn. Ze gaf me een explore-bag voor mij en James. In het teken van Wildlife. Woensdag ochtend hebben we hier dan ook de hele ochtend mee gespeeld. Er zitten puzzels in en andere spelletjes en speelgoed met wilde dieren. Hij vind dit geweldig. En het is onze geheime tas. Die tas is alleen voor Esther en James. Dus dit maakt t ook wel speciaal om met mij te spelen. Hij geniet hier echt heel erg van.

Vrijdag hebben James en ik onze eerste playgroup gehad. En de playgroup stond deze week in het teken van een pyjama party. Dus we mochten allemaal in onze pyjama’s naar de playgroup toe komen. Dit was heel erg leuk, en makkelijk in de morgen. (haha joke) het was ook voor mij leuk hier heb ik een aantal au pairs leren kennen. Het zijn hele leuke meiden!

Zondag heb ik dan ook koffie gedronken met Lena bij de Starbucks. We hebben gezellig geklets het was heel erg leuk. Na de koffie ben ik door gegaan naar rotorua om de luitjes daar te bezoeken. En op maandag ben ik weer terug gegaan naar Tauranga. De week er op was erg leuk en leerzaam. Op vrijdag ben ik samen met James naar het park gegaan en hebben wij de eendjes eten gegeven. Het was heel erg leuk en hij genoot hier van ook van de speeltuin die er bij was. En ondanks dat hij heel erg moe was heeft hij het daar toch bijna 2uur volgehouden zonder zich te vervelen.

De keren dat ik met James wegging waren best wel moeilijk omdat hij een heel drama maakte van het weggaan en dan huilde hij de hele weg tot dat we op de bestemming waren. Het was heel moeilijk voor moeder en mij want we willen hem niet zo zien. Maar naderhand geniet hij er zo van dat het moeilijk in te schatten is waarom hij zo overstuur raakt. Dit gaat nu veel beter en afgelopen week gaat hij gewoon mee zonder een groot drama.

Omdat ik een verschrikkelijke familie heb hebben ze mij gedwongen om zaterdag avond naar de All Blacks te gaan (NZ nationaal team rugby) dat was natuurlijk heel erg. Nee dit was heel erg leuk. De All Blacks speelde tegen Argentinië. De wedstrijd was in Hamilton en dus maar 1,5 uur rijden vanaf hier. Het was een hele ervaring om dit mee te maken en ondanks dat ik niets snap van rugby heb ik me heel erg vermaakt 

In mijn derde week bij de familie ben ik er op uitgetrokken en heb ik een wandeling gemaakt om mount manganui. Wat is het daar mooi zeg! En wat mag ik mezelf gelukkig prijzen dat ik dit mijn ‘thuis’ mag noemen! Ik zou wat foto’s van de wandeling toevoegen.

Er is nog zo veel te zien. Mount Manganui beach schijnt heel erg mooi te zijn. Maar daar ben ik nog niet geweest. Het is echt een strandstadje. En met het zonnetje krijg je er echt een zomers gevoel.
Ook Tauranga city heeft een hele boel te bieden. het centrum is veel groter als het centrum van Rotorua en er is meer uitgaansgelegenheden. En de mannen.. de mannen zijn veel aantrekkelijker voor het oog haha. En laten we eerlijk zijn het oog wilt ook wat.

Dinsdag 10 september. Vandaag kon ik er bij stil staan dat het al weer 4 maanden geleden is dat ik in nieuw-zeeland ben aangekomen. 4 maanden, als je dat zo zegt klinkt het echt super lang. Maar ik heb het gevoel dat het voorbij is gevlogen en als ik er op terug kijk vraag ik me af waar al die dagen zijn gebleven. Zo veel gezien zoveel meegemaakt. Zoveel lessen meegekregen waar ik alleen maar wijzer van zou worden. Zo veel obstakels gehad maar de juiste obstakels om nu te zijn waar ik ben, wie ik ben en wat ik heb.
4 maanden geleden dat ik mijn lieve thuisblijvers heb uitgezwaaid. 4 maanden alleen in een vreemd land. Maar ik voel me niet alleen. Ik heb zo veel mooie mensen en dingen om me heen en ik geniet veel te veel om me alleen te voelen.
4 maanden in een super mooi land met landschappen die je in nederland nooit zult gaan zien. Niet eens in het klein. De mooie landschappen en natuurgebieden. Als ik een wandeling maak dan kijk ik naar mooie dingen niet beseffend dat het alleen maar mooier word. En met dat ik dit nu schrijf weet ik ook dat ik heel veel mooie dingen nog niet eens heb gezien. Ik heb nog maar een klein stukje gezien van dit grote land. En elk stukje is zo anders. Hier kan het zo anders zijn als 5 km verder op. Je kunt echt alles zien in nieuw-zeeland.

Donderdag in de 3e week moest ik van mijn verschrikkelijke familie mee naar JGEEKS. Het zei mij voor die avond niets. Maar het is echt geweldig. Moeten jullie maar even kijken op youtube. Ik zou er ook wel een filmpje bijvoegen alleen is het via mijn camera niet zo goed te zien als via youtube. Om het even samen te vatten. De JGEEKS is een groep van Maori mannen (pretty good looking too) en zij doen entertainments. Zij combineren de maori cultuur met de hedendaagse muziek. Zij doen dans en praten dit doormiddel van een show aan elkaar. En het was echt geweldig!

Op vrijdag hadden we weer een playgroup en de playgroup stond in het teken van boeken. Elk kind moest hun favouriete boek mee nemen en hier gingen we uit voorlezen. James is een beetje verlegen bij de playgroups. Maar hij was heel erg trots op onze rainbow cake die wij samen hadden gebakken. En voor mij is het leuk om weer even met de au pairs samen te zijn. Praten over het weekend.
Het volgende weekend zouden we op een au pair uitje gaan naar Tongarairo. We zouden zaterdag ochtend heel erg vroeg vertrekken en zondag weer terug komen.

Mijn wekkertje ging af om 4.44. dit omdat dit er nog een beetje leuk uit ziet. Maar op mijn vrije zaterdag vroeg opstaan en dan vroeg in de zin van vroeg vroeg vroeg. Vind ik helemaal niet leuk. Maar het was om allemaal leuke dingen te gaan doen. Ik ben naar het huis van een van de au pairs gereden om vanuit hier de andere meiden op te halen en onze roadtrip te beginnen. We waren met 7 meiden in een auto. Met allemaal spullen voor een weekend weg (incl. slaapzakken en kussens) en dan kan je je wel voorstellen hoe wij hier in zaten. Het was een reis van meer dan 3 uur. Maar eenmaal daar aangekomen mochten we dan eindelijk….

Wild water RAFTEN!!!!!

We moesten allemaal van die leuke pakjes aan en ons klaar maken voor een dag raften. Dit was zo cool. Alleen zo jammer dat we geen camera bij ons hadden die tegen water konden. Maar de natuur in de omgeving was geweldig! Het raften was cool en het water was wilder als normaal gesproken. We hebben een hele leuke dag gehad en samen met de meiden van Tauranga hebben we elkaar beter leren kennen. En omdat het een outing was met Rotorua en Taupo samen waren ook alle leuke mensen van Taupo en Rotorua er. Dus een ontmoeting met al mijn Roto-Vegas Friends again.

Na het raften zijn we naar een hotpool gegaan om op te warmen. Dit was ook heel erg lekker. Na het zwemmen in de hotpool zijn we naar het kamp gegaan. Bij het kamp aangekomen stond het dinner al klaar voor ons. Een heel erg warm welkom dus voor ons harde werken. De sfeer op het kamp was echt heel erg gezellig. We hebben ’s avonds spelletjes gespeeld en een quiz gedaan. Er waren meer spellen geplant voor de avond alleen waren we allemaal zo moe dat we zijn gaan slapen op een gegeven moment. Op ons weg naar onze eigen slaapzaal zijn we nog even bij de buren gedag gaan zeggen en voor dat we het wisten zaten we met z’n allen op een kamer en waren we gezellig aan het kletsen.

De voertaal is Duits dus mijn nieuwe missie voor nieuw-zeeland is het leren van Duits. Want dat heb je hier echt nodig. Van de 35 au pairs die mee waren naar het weekend waren er 25 Duits. En die praten ook duits tegen elkaar. Dat is soms best wel vervelend maar ik kan het ook wel begrijpen. Want als ik bij Angela ben dan praten we ook nederlands. Maar soms moet je je ook een beetje aan kunnen passen.

Op zondag hebben we een wandeling gemaakt in een geweldig natuurgebied. Ondanks dat het had gesneeuwd die nacht was het echt heerlijk warm. De natuur die je hier ziet zie je niet in nederland. Echt geweldig! Er waren wat mensen die zouden gaan snowboarden of skieen maar omdat ik nog nooit geskied had en we maar een halve dag daar voor hadden vond ik het wandelen toch leuker en waarschijnlijk minder blauwe plekken. De wandeling was een deel van de tongarairo crossing. De complete wandeling duurt 2 a 3 dagen. Misschien dat we dit gaan doen in de zomer maar nu hadden we wederom niet genoeg tijd om deze wandeling af te maken en hebben we dus de verkorte versie er van gedaan (maar 8 km) maar het was de moeite waard! We dachten dat het heel erg koud zou zijn dus we hadden allemaal extra lagen kleding aangetrokken en ons ingepakt met sjaals, mutsen en handschoenen. Maar naar de eerste 10 minuten lopen verdwenen de eerste kledingstukken al. We hebebn er heel erg lang over gedaan omdat de landschappen op plaatsen zo mooi waren dat je er echt even de tijd voor moest nemen.

We hadden om een bepaalde tijd afgesproken bij het ski veld met de anderen om onze terugweg naar Tauranga weer te starten. Iedereen was moe. We hebben zo’n intens weekend gehad. Een weekend gevuld met mooie dingen en nieuwe ervaringen. Het was wederom een geweldige ervaring.

Afgelopen week stond in het teken van de AIMS games van Ashleigh. Dit is een groot school sport toernooi. Ze had elke dag op z’n minst 1 hockey wedstrijd. Het was dus een week rennen en vliegen voor moeder en voor mij dus de opvang van de andere kinderen. Dit was een drukke maar leuke week. Ik kan echt merken dat de kinderen meer aan me gewend raken. En dat is (meestal) leuk.
Vooral bij James is dit leuk. Hij wilt met mij spelen en vraagt aandacht op een leuke manier. Hij vraagt om mijn hulp en hij is zo grappig in zijn uitspraken. Als ik (in zijn ogen) iets geks doe dan zegt hij : O, silly you! En dan doet hij er zo’n handje bij en dat is echt geniaal! De schat. En als ik dan vervolgens zeg: ‘You’re funny James.’ Dan zegt hij: ‘no, you’re funny, me funny ha-ha’ kinderlijk onschuld maar zo grappig. Soms dan zegt hij dingen en dan zit iedereen te kijken van waar haalt hij het vandaan.

Baby Cupcake heeft volgens mij eindelijk een naam (na 5 weken) en ik denk dat deze naam Leigha (uitgesproken als Lia) is. Maar nou zei moeder van de week al weer dat ze deze naam eigenlijk helemaal niet leuk vond. Dus ik weet niet of ze nou een naam heeft of niet en wat het dan is weet ik ook niet zeker. Vader komt terug dit weekend als het goed is en dan kunnen ze samen kijken of ze er uit komen voor een naam.

Dit weekend ben ik in Rotorua. Het weer is regenachtig en dus niet geweldig. Maar het is fijn om weer even een rustig weekendje te hebben. Op zondag (morgen) heb ik weer een geweldig verjaardagsfeestje. Melanie is 8 geworden en geeft haar mega verjaardagsfeest morgen! We gaan naar het zwembad! Met een hele groep 8 jarige kinderen! Leuk!!


Ik ga vanaf nu proberen mijn blog wat meer bij te houden. Zodat het niet van die hele lange verhalen worden. En ik weet zeker dat ik heel veel dingen ben vergeten nu.
Ik hoop dat t een beetje goed te lezen is..

En voor nu ga ik weer even stoppen want weet het niet zo goed meer..
Alleen weet ik wel dat hier het goede weer gaat beginnen (niet vandaag :P) en bij jullie word het toch wel wat minder he. En dan kan ik straks genieten van het mooie weer hier. En ik zou aan jullie denken als ik op t strand lig :P

  • 23 September 2013 - 21:16

    Opa P J :

    hoi Esther wat weer mooie verhalen, jij geniet daaar over het algemeen toch wel zeg.
    maar jij vertelt ook niet altijd als je een keer en pestbui hebt denk ik is ook niet nodig hoor.heb je mijn kaartje al ontvangen?groetjes Opa

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Esther

Actief sinds 11 Mei 2013
Verslag gelezen: 589
Totaal aantal bezoekers 43513

Voorgaande reizen:

30 Maart 2014 - 27 April 2014

Backpacken in het zuider eiland

08 Mei 2013 - 30 December 2013

als au-pair in Nieuw-Zeeland

Landen bezocht: