Kia Ora

Kia Ora!

Ik besef me maar al te goed dat het al veel te lang geleden is dat ik jullie op de hoogte heb gesteld met betrekking tot mijn avonturen! Ik kan jullie vertellen dat ik niet heb stil gezeten! Ik heb heel veel dingen meegemaakt. Heel veel leuke dingen en heel veel hele mooie momenten.
Voordat ik jullie ga vertellen over mijn nieuwe avonturen ga ik jullie eerst een beetje op de hoogte stellen van wat mij de afgelopen maanden heeft bezig gehouden!

Nadat ik terug was van Australië ben ik begonnen bij een nieuw gezin. Dit gezin heeft 2 kleine kinderen. Mason 3,5 en Aysha 1,5 (toen ik hier begon). Hele leuke ‘easy going’ kiwi kids! Op een boerderij in Rerewhakaaitu in de buurt van Rotorua, officieel nog steeds in Rotorua maar vanaf ons huis naar de dichtstbijzijnde supermarkt was 40 kilometer. Dus het was niet in het hartje van de stad. En ook niet een afstand die je even aflegt om even snel een boodschap te gaan doen.
Toen ik bij de familie aankwam voelde ik me meteen al erg thuis, ik werd hartelijk ontvangen en de sfeer was er goed.

We hebben kerst gezamenlijk gevierd. Met de familie. Het was heel erg gezellig. Het kerst gevoel was er niet helemaal met 20 graden buiten. Maar ’s ochtends hebben we cadeautjes uit gepakt. Ze hadden ook aan mij gedacht. Dat vond ik erg bijzonder. Ik was toen pas twee weken binnen het gezin en ik werd als een echt familielid behandeld! Ik heb wat chocola , een geurtje en een hele mooie ketting gekregen, een zilver kettinkje van een kiwi met paua in het midden. Erg leuk! Dit gaf me echt het gevoel dat ik welkom was. De rest van de dag hebben we buiten gezeten en was het de sfeer zoals we die in nederland kennen met een gezellige barbecue in de zomer. Een echte kerst in de zomer!
Oud en nieuw was dit jaar voor mij niet heel spectaculair. Ik lag om 10 uur in bed en moest er om half 5 weer uit voor het werk. Dus de echte jaarwisseling heb ik niet mee gemaakt laat staan gevierd. Elke tweede week moest moeder werken (melken) en dus riep de plicht ’s ochtends om half 5. Vandaar dat mijn dag dan vroeg begon. Dan stond ik op en ging ik in mijn pyjama naar het huis van de familie (ik had een kleine cottage net naast het huis. Echt mijn eigen plekje!)

De verre afstand van huis naar de stad was erg goed voor mij. Het heeft me heel erg veel rust gegeven. Ik ben toegekomen aan de dingen die ik leuk vond om te doen. Lekker keutelen en druk zijn met niets. Dingen op een rijtje krijgen en gewoon gelukkig zijn. Soms dan zat ik in mijn kamer en dan kwam er een vlaag van pure geluk over me heen. Dan besefte ik me weer hoe gelukkig ik ben met alles wat ik heb en wat ik heb bereikt. Dan denk ik aan de tijd dat ik in Bulls zat en dat ik de leegte van die plek als een angst beschouwde. Geen mensen om me heen en helemaal alleen. Terwijl ik in Rerewhakaaitu verder van de bewoonde wereld zat en ik vond het er heerlijk. Tijd voor mezelf. Waar de meeste aupairs een aantal keer per week afspraken was ik vaak gewoon thuis. Niet omdat ik het niet leuk vond om met de meiden wat te gaan doen maar gewoon omdat ik die tijd liever alleen door bracht zonder eenzaam te hoeven zijn.. onder anderen dit was voor mij een reden van puur geluk. Het moment waarop ik besefte dat ik niemand anders dan mezelf nodig heb om gelukkig te worden, zijn en te blijven!

Verder zou je denken dat het ook een positieve invloed heeft gehad op mijn portemonnee. Maar helaas niets is minder waar. Omdat de afstand van huis naar de stad zo ver was ging ik misschien maar een keer per week naar de stad maar kocht ik net zo veel als normaal gesproken verspreid over een week! En daarbij was het verder weg en kostte het dus meer aan benzine!

Mason en Aysha zijn beide echte boeren kinderen en zijn dus het liefste de hele dag buiten. Als het zou kunnen zouden zij het liefste papa elke dag op de boerderij helpen.
Voor mij was het een makkelijke baan. De kinderen waren vrij zelfstandig en deden en konden veel dingen zelf. Daarbij vonden zij mij ook wel lief en kon ik dus goed met ze overweg. Echt een meevaller! Ook erg leuk! Mason is helemaal gek van tractors en andere grote wagens. En elke keer als ik weg ging dan zei hij ‘good night tractor!’ of ‘see you later digger’ echt heel erg leuk! Aysha is een klein bijdehand meisje en weet heel erg goed wat ze wilt. Ze zijn beide heel erg actief en rennen de hele dag van hot naar her. Ook spelen ze heel goed samen al gaat het er wel vaak ruig aan toe. In de vier maanden dat ik bij deze mensen in huis heb gewoond heb ik echt een band op gebouwd met ze. Met de kinderen, ouders en andere mensen in hun omgeving. Iedereen was erg op mij gesteld en dit lieten ze dan ook merken. Ik heb heel veel waardering gekregen hier. En ik heb mijn werk ook nooit als werk gezien. Het was mijn thuis. En ik voelde me er heel erg thuis.

De eerste maanden dat ik in het gezin was stonden in het teken van de bruiloft van Mike&Chantelle (de ouders van Mason & Aysha –my hostparents-). Het zou een bruiloft thuis worden en Chantelle heeft hier alles zelf voor geregeld. Ik heb geholpen met versieringen maken en ondersteunen daar waar ik kon.

Net voor dat het mijn verjaardag was werd ik wel een beetje emotioneel. Het maakt niet uit hoe oud je word je verjaardag en jarig zijn is toch heel erg speciaal. En de gedachten aan mijn verjaardag alleen door brengen maakte me wel een beetje emotioneel.
Toen mijn verjaardag aan was gebroken was niets minder waar. ’s Ochtends kreeg ik van Mason en Aysha een cadeautje. Een heel leuk shirtje en een super leuk tasje! Na het ontbijt nam Chantelle me mee want ze had een afspraak ergens gemaakt voor ons om half 10. Dus we gingen richting Rotorua. Ze had een afspraak gemaakt voor mij bij de OGO. De OGO is een soort attractie waar je in een bal met water van de heuvel afrolt. Dit stond nog op mijn verlanglijstje voor mijn tijd in nieuw-Zeeland en was dus echt heel erg leuk!
Na de rit in de OGO hebben we lunch gegeten op het terras (ja, ja dit jaar op mijn verjaardag liep ik in mijn korte broek en een hempje – wat al een cadeautje op zich is!-) ik dacht dat de verassingen en de leuke dingen al wel afgelopen zouden zijn voor deze dag. Ik voelde me immers al speciaal en verwend genoeg. Tot dat Chantelle zei dat er iemand op mij stond te wachten. En wat we gingen doen wist ze niet. (O,o.. wat was dit nou weer voor een verassing – ik hou helemaal niet van verassingen haha- ) dus we zijn in de auto gestapt en zijn ergens naar een bus stop gereden. Na 5 minuten wachten kwam daar mijn vriendin Angela aangelopen! Wow die twee hadden contact gehad en hebben dit georganiseerd voor mij. Dat was gewoon ronduit super! Toen zijn we nog even met Angela mee gegaan naar haar werk want zij moest gewoon werken tot 3. Toen we bij haar thuis kwamen hing het huis vol met slingers! (een echte nederlandse traditie! Wat ze in Nieuw-Zeeland niet kennen) Dat was zo leuk. Toen ik rustig op de bank zat met een drankje en nagenietend van de speciale dag kwamen Angela en haar kinderen de kamer zingend binnen gelopen met een taart met kaarsjes! Weer een verassing! Toen zijn we buiten op het deck gaan zitten en toen kwam angela met een cadeautje aan!!! Een greenstone (Jade) ketting met als symbool vriendschapik had zelf al sinds dat ik in nieuw-Zeeland ben gekeken naar die kettingen maar ze zeggen dat je ze niet voor jezelf mag kopen. Dus dat heb ik dan ook niet gedaan. En toen kwam zij er mee aanzetten! Op dat moment was ik helemaal overdonderd! Alles wat er gebeurd was op die dag. Ik zou echt een aantal dagen nodig hebben om hier van bij te komen. We hebben samen avond gegeten en dan zou Angela mij weer halverwege afzetten. Waar Chantelle me weer op zou komen halen. Dus wij zijn in de auto gestapt, en angela moest ‘nog even wat afgeven’ dus zijn we uit de auto gestapt. Ik helemaal in mijn eigen wereldje liep als een bijna zombie achter haar aan. Helemaal niet in de gaten hebben waar we heen gingen of wat we gingen doen. Tot dat Angela stopt met lopen en begint te lachen… ik snapte er niets van. Toen stond Wendy op, en kwam naar mij toegelopen. Wendy feliciteerde mij en ik dacht dat ze dat gewoon op facebook had gezien en dat ze heel toevallig ook op dezelfde plek was. Tot dat ze me een cadeautje gaf (een hele lekkere rozen bodylotion). Ik snapte het gewoon allemaal niet meer! Helemaal beduusd liepen wij naar een tafeltje toe en namen hier plaats. Nog bijkomende van de vele verassingen kwam ook Nicola binnen en kwam bij ons aan het tafeltje zitten. Ook Nicola had een cadeautje voor mij, een mooie jade armband. Wow ik heb een geweldige verjaardag gehad. Alles is uit de kast getrokken om er een super mooie en onvergetelijke dag van te maken! ik voelde me heel erg gezegend met alle lieve en mooie mensen om mij heen. Ook voor iedereen thuis. Dankjewel voor de berichtjes en cadeaus die ik heb gehad voor mijn verjaardag! Jullie hebben met z’n allen gezorgd dat ik een onvergetelijke dag heb gehad.

De week naar mijn verjaardag was druk en nog even snel alle dingen regelen want de 22e was de grote dag van Mike&Chantelle. We hebben onze benen uit het lijf gerend om nog alles op tijd af te krijgen. De bruiloft was in de achtertuin en het thema was rustiek. De gasten zaten allemaal op hooibalen bedekt met witte lakens. Ook waren er op het deck tafels gemaakt van ‘kabelrollen’ met stoelen gemaakt van houten kratten met kussens. Het zag er allemaal heel erg mooi uit heel basic maar ook heel chique. Ik vond het heel erg mooi en leuk bedacht en gedaan! Het totaalplaatje klopte.
Eenmaal alles voorbereid en klaar gezet was het dan ook tijd voor de bruiloft. Vanaf twee uur begon het aardig druk te worden. De gasten liepen binnen en iedereen was helpvol en hielp daar waar hij of zij kon. Om drie uur kwam ook Chantelle terug omgekleed en opgedoft en al. Ze zag er betoverend uit! De bruiloft was mooi en ik denk dat bijna iedereen wel een traantje heeft gelaten – ik in ieder geval wel-
Na het officiële trouwen was het tijd voor het diner. Dit was een huis gemaakt diner. Ook allemaal erg goed over nagedacht en uitgewerkt. Het was gewoon een geheel dat helemaal klopte. Het was erg mooi. Na dat alle officiële dingen waren gedaan was het tijd voor een goed feestje! Wat was het een top dag! Ik heb me in ieder geval heel erg vermaakt! Het feest was zo leuk dat we het weer licht hebben zien worden! En als je aan het eind van een feestje de ochtendzon kan zien dan weet je dat het een geslaagd feestje is geweest. En als je je de volgende dag als een zombie voelt dan weet je dat je je erg vermaakt hebt. Haha en ja het was een zeer vermakelijke avond. En iedereen liep er op zondag bij als zombies. Veel mensen waren blijven slapen in tenten. Het was heel erg gezellig en ik heb een hele leuke tijd gehad.

Ook op de bruiloft bleek een hele hoop waardering voor alles wat ik doe. Een uitgesproken waardering doet een mens heel erg goed!
Zo kwam oma naar mij toe geheel emotioneel met de boodschap dat ik altijd voor haar familie mag zorgen! En de zus van Mike (woont in Australie) gaf aan dat ze of zelf misschien een aupair zocht of dat ze vrienden zou hebben die wel een aupair konden gebruiken en dat ze wat voor me zou kunnen regelen als ik dat zou willen. Dus dat was allemaal heel erg mooi. En tijdens de speech was er een speciale dank naar mij toe wat ook heel bijzonder voelde!

Verder heb ik nog vele hele bijzondere dingen gedaan. Ik heb bijvoorbeeld samen met Chantelle een bungyjump gedaan. Haha het is jammer dat het filmpje het niet doet. Maar dat zal ik je zeker laten zien als ik terug ben. Voor diegene die de drang voelen om dit te zien natuurlijk! Zelf heb ik ervaren dat het springen zelf makkelijker was als de dagen er na. Het geeft je zo veel adrenaline. En die adrenaline bleef door mijn lichaam gieren voor de dagen erna en elke keer als ik recht op stond had ik het gevoel alsof ik weer daar boven de afgrond stond. Haha het was een hele ervaring en ik kan zeggen dat ik het heb gedaan. Ik heb het overleefd. en heb me geheel weten over te geven aan de grootste en diepste sprong die ik ooit heb gedaan. En het aller belangrijkste… IK HEB HET OVERLEEFD haha.

De week na de bungyjump heb ik ook wat heel erg bijzonders gedaan. Ik heb met dolfijnen gezwommen!! Wilde dolfijnen. Dat was in Tauranga. We gingen op een boot op de oceaan op zoek naar dolfijnen. Toen we de dolfijnen hadden gevonden moesten we ons snel omkleden onze wetsuits, snorkels en flippers aan. Normaal gesproken moet je aan de hendels vast houden als je in het water bent maar omdat de oceaan te wild was om dit te doen mochten we gaan voor een vrije zwem in de oceaan. Met de snorkel op en door de snorkel moesten we zingen want dolfijnen zouden van zingen houden. Ik heb uit volle borst ‘Happy Birthday’ gezongen. Maar volgens mij zong ik vals want terwijl ik in het water was heb ik geen dolfijnen gezien haha. Of ik keek misschien niet goed want de gene die nog op de boot zaten zeiden dat er heel veel dolfijnen bij mij waren haha.
Weer terug op de boot was de stemming erg saai. Meer dan de helft was zeeziek en hing dus over de boot hun net gegeten lunch er weer uit te werken. Dat was niet heel erg sfeer bevorderend. Maar ja ik had mijn vrienden gevonden in de bemanning en we hebben de hele tijd geouwehoert. Het was echt heel erg gezellig met de mensen van de crew. Toen we klaar waren met de tour hebben we nog een tijdje gekletst. Het waren echte back to earth kiwi’s

Verder heb ik heel veel andere bijzondere dingen mee gemaakt heel veel kleine maar toch ook grote dingen. De kleine dingen zijn de grote dingen dat blijkt maar weer.

Ik heb niet echt de motivatie om verder te gaan met dit haha.. ik ben nu aan mijn grote reis begonnen. En heb heel veel mooie en interesante verhalen over mijn reis al weer te vertellen voor dat ik heel ver achter kom met mijn reis verslag ga ik daar nu aan beginnen. Ik zal het uploaden als een verschillend verslag maar ik zal er voor zorgen dat ik jullie wat leesvoer hebben voor de komende uren